дзелавіты dziełavity

прыметнік

дзелавіты старанны і ўмелы ў рабоце, талковы; вопытны, спрактыкаваны ў справах. Ён, Францыск Скарына, хоць не багаты, але здольны і вучоны, настойлівы і дзелавіты, ён той, хто сваёю працай, воляй адолеў цяжкасьці і перашкоды і ўзьняўся да вышынь тагачаснай адукацыі. (А.Петрашкевіч) Няправільна. Аляксею падабалася простая, дзелавітая (трэба: дзелавая) гутарка падпалкоўніка. (І.Мележ)

Нарматыўны правапіс/адпаведнік