ганьбіць hańbić

1. Зневажаць чыю-н. годнасьць; асуджваць, няславіць. Завошта ж ганьбіць тых людзей, якія адбіваюць націск класавага ворага? (К.Чорны) 2. Быць ганьбай для каго-чаго-н.; няславіць сваімі паводзінамі, учынкамі. Не ўсякая беражлівасць упрыгожвае чалавека і не ўсякая неашчаднасць ганьбіць яго. (В.Каваленка) ганьбіць незак., каго-што ганьблю, ганьбіш, ганьбіць, ганьбім, ганьбіце, ганьбяць; ганьбі, ганьбіце; ганьбіў, ганьбіла, ганьбілі; ганьбячы