проська prośka
назоўнік
мужчынскі
адзіночны
проська, -і ДМ -у Т -ам
разм. зьневаж. Той, хто дакучае просьбамі, выпрошвае што-небудзь.
Cынонімы
прося; папрасяка; калантыр; калантырнік; калантыршчык
Нарматыўны правапіс/адпаведнік
проська
Расейская
попрошайка